وداع دومين شوراي شهربا ساختمان قديم شهرداري

نهم ارديبهشت ماه سال 86‌، اعضاي سومين شوراي شهر خوي فعاليت خود را آغاز خواهند كرد. در اين دوره پنج عضو جديد ابراهيم آهنگري، داريوش حسيني صدر، عزيز زينالي، محمد علي كريم نژاد و غلامحسين قره محمدلو در كنار دو عضو شوراي دوم يعني سيد فتاح كبيري و غلامعلي شريف به مدت 4 سال فعاليت خواهند كرد.

شوراي دوم شهر خوي اين روزها تلاش بي وقفه اي را براي انتشار عملكرد چهار ساله خود دركتابي بصورت چهار رنگ انجام مي دهد تا آن را قبل از پايان دوره، در اختيار مردم و مجموعه هاي مرتبط با شوراي شهر قرار دهد ومنطقي است كه تحليل عملكرد چهار ساله دومين شوراي اسلامي شهر خوي به بعد از انتشار اين كتاب موكول گردد.

دو سال اول فعاليت شوراي دوم شهر خوي در حالي سپري شد كه خبرنگاران درجلسات علني آن حضور نداشتند و حضورآنها به درخواست كتبي و صدور مجوز از طرف شورامنوط‌شده بود.اما  فعاليت دو ساله‌ي بعدي اين شورا باحضور خبرنگاران مطبوعات محلي و رسانه هاي خبري دنبال شد و شايد تنها شوراي شهري بود كه در صحن آن، جايگاه ويژه براي خبرنگاران در نظر گرفته شده بود وتمامي جلسات علني آن با حضور خبرنگاران برگزار  مي شد.

در نيمه دوم فعاليت چهار ساله شوراي شهر، »برزگر« ساكت ترين و شايد هم غايب ترين عضو شورا بود. وي كه در اين نيمه صندلي رياست را به شريف واگذار كرده بود،كمتر به بحث هاي شورا وارد مي شد و تا زماني كه مورد سوال قرار نمي گرفت اعلام نظر نمي كرد.

برزگر با سابقه‌ي دوبار شهردار شدن در شهر خوي يكي از كارشناس ترين و واردترين اعضا به امور شهرداري بود. اما به نظر مي رسد در دومين دوره‌ي شورا آن طور كه بايد و شايد از نظرات كارشناسي و فني او استفاده نشد. در اوايل، وي در كنار قابچيلو مخالف برخي مصوباتي بود كه به تصويب چهار يا پنج عضو ديگر شورا مي رسيد و معتقد بود كه اين مصوبات با قوانين شهرسازي و يا طرح تفصيلي منافات دارند.

برزگر نهايتاً،اجراي پروژه‌اي در اردبيل  را بر عهده گرفت و با اينكه هرچند ماه يكبار درجلسات شورا حضور مي يافت اما عملاً  با بيتوته كردن در اردبيل بصورت غير رسمي از شوراي شهر خوي خداحافظي كرد و حتي در انتخابات سومين دوره شوراي شهر، ثبت نام هم نكرد!

»رنجبر حقيقي« دومين عضو شوراي دوم شهر خوي بود كه در آخرين رورهاي اولين دوره‌ي اين شورا نيز به عنوان عضو علي البدل حضور داشت. با آنكه اولين روزهاي حضور وي، با مخالفت برخي اعضاي شورا آغاز شد اما به مرور به يك عضو تاثير گذار در مصوبات شورا تبديل شد.

رنجبر علاوه بر تيزهوشي روانشناسي خاصي نيز داشت به طوري كه اكثرطرح هاي خود را با بيان مناسب به تصويب مي رساند و قبل از شروع جلسات، نظراتش را با تك تك اعضاي موثر در راي گيري مطرح مي كرد.

وي به دليل آشنايي داشتن با قوانين شورا و شهرداري، يكي از اعضايي بود كه سعي مي‌كرد براي نظراتش ماده‌ي قانوني بياورد.

»شريف« به عنوان سومين عضو شوراي دوم شهر خوي، رياست نيمه دوم اين شورا را بر عهده داشت.اعتراضات بلند وي زبانزد ديگر اعضا است (گاهي اعتراضات بلند وي در محوطه خارج از ساختمان شورا هم به گوش مي‌رسيد) اما درحقيقت بي غل و غش ترين عضو شورا است.

شريف در كنار»كبيري« بيشترين وقت خود را براي شورا گذاشت.

وي، وقتي با طرحي مخالف بود با صداي بلند و مقدمه چيني هاي فراوان سعي مي‌كرد مخالفت ديگر اعضا را جلب كند، اما وقتي موافق بود با نرم خويي و مهرباني و آرامش مطرح مي كرد تا ديگر اعضا نيز آن را تائيد كنند!

شريف با تمام خصوصياتش همواره مورد احترام و تائيد ديگر اعضا بود و بي دليل نبود كه هم به رياست شورا انتخاب شد و هم به شوراي سوم راه يافت.

»قابچيلو« چهارمين عضو شوراي دوم شهر خوي محسوب مي شود( البته باترتيب حروف الفبا). وي با سابقه چندين ساله در پست مسئول املاك شهرداري خوي يكي از كارشناس ترين اعضاي شورا به امور شهرداري بود.

وي يار ديرين برزگر به شمار مي رود و همواره از نظرات او حمايت مي كرد اما چه سود كه روي هم دو راي بيشتر نداشتند.

 قابچيلو در شوراي دوم جنجالي ترين و معترض ترين عضو به شمار مي رود. چرا كه نزديك به يك سال در جلسات شورا به عنوان اعتراض،سكوت اختيار كرد و حتي مصوبات راهم امضا  نكرد! چرا كه معتقد بود نظرات مخالفان بايد در صورتجلسات شورا درج شود اما ديگر اعضا به خاطر درج نظرات غير مرتبط در صورتجلسات ( به عنوان نظر مخالف) طي مصوبه‌اي از درج آن ممانعت كردند و اين امر اعتراض قابچيلو را در پي داشت.

قابچيلو درخواستش را مطابق قانون و عدم درج نظرات مخالف در صورتجلسات راغير منطبق با قانون مي دانست و حتي نظرات مراجع بالاتر را هم در اين خصوص طي درخواستي جويا شد اما فرمانداري به عنوان يكي از اين مراجع، هرگز به درخواست قابچيلو پاسخ نداد! نهايتاً وي رضايت داد به شرط درج نظرات مخالفان در مطبوعات محلي سكوتش را بشكند. در اواخر دوره نظرات كارشناسي وي در مصوبات شورا تاثير گذار بود.

»كبيري« پنجمين و فعال ترين عضو دومين شوراي اسلامي شهر خوي به شمار مي رود. وي بيشترين وقتش را در شورا گذراند و بيشترين پيگيري هاي مصوبات شورا را آن انجام داد و در اين راستا چندين نامه‌ي سرگشاده به رئيس جمهور، استاندار و . . . منتشر ساخت.

وي همچنين به عنوان سخنگوي شورا ارتباطي صميمي با خبرنگاران به عنوان نماينده افكار عمومي بوجود آورده بود و به تمامي سوالات مرتبط با شورا با درايت، حوصله و بدون حاشيه پاسخ مي‌داد.

كبيري در كنار رنجبر و سه عضو ديگر شورا از حاميان سرسخت بلند مرتبه سازي در خوي بود و عليرغم مخالفتهاي مسكن و شهرسازي استان ، بر اجراي آن پافشاري مي كرد.

فعاليت ها و عملكردهاي تاثيرگذار وي باعث گرديد در انتخابات سومين دوره شوراها، در بين اعضاي شوراي دوم خوي بيشترين راي مرم را كسب كرده و به شوراي سوم نيز راه يابد.

»كريمي« ششمين عضو دومين شوراي شهر خوي محسوب مي‌شود. وي رياست اداره تعاون روستائي خوي را بر عهده دارد و به دليل اجراي قانوني كه بر اساس آن روساي ادارات در صورت حضور در شوراها مي بايست از سمت خود استعفابدهند،در انتخابات شوراي سوم  ثبت نام نكرد.

شايد بتوان كريمي را به نوعي منطقي ترين عضو شوراي دوم معرفي كرد. وي بيشتر مواقع نقش ميانجي را در اختلافات پيش آمده بين اعضا، بر عهده مي گرفت و نظراتش  مورد اخترام ديگر اعضا بود.

و نهايتاً دكتر»كيوان « هفتمين عضو شوراي دوم شهرخوي بود كه چهار سال تمام بر يكي از هفت صندلي شوراي شهر خوي تكيه زد.

كيوان خزانه داري شوراي شهر را بر عهده داشت و گاهي   اوقات با يك زنگ تلفن همراهش، جلسات شورا را ترك مي‌كرد. خوش رفتاري و خنده‌رويي‌اش باعث محبوبيت وي بود.

به هر حال، مهلت چهار ساله‌ي فعاليت شوراي دوم شهر به پايان رسيد و آنچه ماند تلاش هايي بود كه براي آباداني خوي صورت گرفت.

قرار است همين روزها طي مراسمي، از عملكرد اين عزيزان به همراه شهردار خوي تجليل شود اما در اين ميان نبايد »ولي‌زاده« مسئول دفتر شورا و »آقا نصراله« مسئول تداركات و خدمات شورابه فراموشي سپرده شوند.