ما آ مدیم؛ ما با نام آشنای دارالصفای خوی آمدیم؛ نامی به درازای تاریخ چند هزار ساله خوی؛ نامی آشنا برای همه کسانی که وقتی می بینند و می شنوند انگار همین دیروز، از کوچه پس کوچه های آن می گذشتند و با نام و یاد آن به جان و روح خود جلا می دادند و همین امروز هم به نام دارالصفای آن افتخار  می کنند؛ نامی دیگر از دارالمومنین و شهر زیبای گل محمدی و گل آفتابگردان.

آری ما آمدیم ولی با کوله باری از امانت ها، امانتی به سنگینی و به بزرگی قلم و آنچه می نویسد. (ن والقلم و ما یسطرون) و چه چیز سخت از قلم که خدایش بر آن قسم یاد می کند و هم اوست که باید یاری کند تا در به دوش کشیدن این امانت گرانبها در مسیر حق و حقیقت گام برداریم.

اگر امروز هم نام زیبای دارالصفا را بر پیشانی نشریه خوی برگزیدیم امانت بزرگ دیگری است از شهر خوی که به رسم عشق و صفا به عاریت گرفته ایم و اوست که باید یادری کند تا به این امانت عظیم وفاداری کنیم.

آری ما آمدیم ولی با کوله باری از مسئولیت ها، مسئولیت در مقابل کرامت و  شرافت انسان که خلیفه خدا بر روی زمین است و احسن خلایق که خدا بر این خلقت خود تبریک می گوید:« فتبارک الله احسن الخالقین»؛ مسئولیت درمقابل ارزش های انسانی و الهی که باید برای حفظ و جوشش آن در جامعه اسلامی کوشید و مسئولیت در مقابل میهن اسلامی که غایت آن اعتلای نام بلندای خوی و ایران اسلامی خواهد بود.

آری ما آمدیم ولی با گام های استوار و با نیتی خالص و برای هدفی مقدس و خدمتی والاتر؛ در آغاز این راه مقدس خدای متعال را سپاس می گوئیم و بر توفیق هر چه بیشتر خود از درگاهش طلب استعانت و نصرت داریم؛ سپس بسیار خرسندیمکه یار و همکار اصحاب مطبوعات و اهل قلم ارجمند شهرمان خواهیم بود تا به یاری همدیگر برای حفظ انسجام و ماندگاری این گنجینه پر ارزش تلاش کنیم.

در این راستا ضمن قدردانی و تشکر از همکاران دیرین مان ف به همکاران جدید تبریک و تهنیت عرض نموده و از همین آغاز راه ، رسم وفا و مروت و پرهیز از هر گونه دوروئی را به ودیعه می گذاریم تا شاید در این مسیر پر مسئولیت به وظیفه فردی و دینی خود وفادار بمانیم.

در این ابتدای راه حرف های بسیار دیگری با مردم داریم که در شماره های بعدی مفصلا به آنها خواهیم پرداخت.

سید فتاح کبیری