دوهفته نامه دارالصفا

                                                     ديدن يك جسم با چشم بسته!

پس ازچند روز ديدن اشياء با چشم باز و فكركردن به آن، وقتي كه احساس كرديد دراين كارمهارت يافتيد، همان جسم، يا شيئي ديگر را درذهن خود ببينيد و به آن فكركنيد. درجايي آسوده بنشينيد. چشمان خود را ببنديد و به تصويرذهني خود توجه كنيد. هرباركه ذهن تان فرارمي‌كند و به تصويرها و افكارديگرمتمايل مي شود با تلاشي ساده و آرام به تصويرذهني خود برگرديد.

نگاه كردن به يك اسم معني با چشم بسته يا باز

بعد ازچند روزمداومت در مرحله ي دوم تمرين، كمي آن را براي خود دشوارتركنيد. اينك به اسامي معني توجه كنيد. به محبت، فداكاري، خشم، شادي، هيجان و . . .

چون اسم هاي معني تصويرعيني ندارند، بهترآن است كه آن ها را دروجود يك شخص مورد علاقه ببينيد. مثلاً شادي وهيجان را درچهره ي دوست صميمي خود و يا فداكاري و محبت را درچهره ي مادريا پرستاري كه شب هنگام بربالين كودكي بيمارايستاده است واز او مراقبت مي‌كند ببينيد. تمركزپيدا كردن براسامي معني، قدرت تمركز فكرشما را بسيارعالي مي كند، به شرط آنكه درمراحل 1 و 2 تمرين مهارت كسب كرده باشيد.

در روزهاي آخرشما مي توانيد به مفاهيم گسترده تروعميق تري كه تصاويردنباله داري را شامل مي شوند فكركنيد البته به صورت منظم و منسجم. مثلاً جنگ، مفهوم گسترده اي است كه تصاويرفراواني را درذهن شما تداعي مي كند. اين تصاويررا با يك نظم خاص دنبال كنيد. مثلاً ابتدا حمله ي هواپيماها، بعد بمباران مناطق نظامي، بعد خشم افراد، تشكل نظامي، حمله بردشمن، تيراندازي، جنگ تن به تن وسپس غلبه وفتح وپيروزي.اين تصاويردنباله دار را هميشه با يك نظم ثابت و مشخص درذهن خود بياوريد و دنبال كنيد.

چگونه فكركنيم ؟

" كوين ترودا" رييس مؤسسه ي حافظه ي آمريكا و نويسنده ي كتاب " تكنيك هاي تقويت حافظه" در كتاب خود مي نويسد: تصاوير، پايه هاي فكري ما هستند، يعني هميشه تصاويرافكار را مي سازند. تا تصويري نباشد فكري نيست و هروقت تصويرايجاد شد تفكر صورت مي گيرد. پس بهترين راه براي آن كه مطمئن شويد درحال فكركردن هستيد اين است كه ببينيد تصويرداريد يا نه. اگرتصويرداريد، مسلماً درحال فكركردن هستيد.

اگردرتجسم مشكل داريد

درمرحله ي اول تمرين، شما جسمي را با چشم باز مي‌بينيد. بنا براين تصويرعيني داريد كه به دنبال آن انديشه خواهد بود. اما درمرحله ي دوم تمرين، گاهي احساس مي‌كنيد كه درساختن تصاويرذهني مشكلات فراوان داريد يا ادعا مي كنيد كه تصويري نمي بينيد و فقط احساسي ازيك تصوير داريد. بهترين راه براي ايجاد مهارت در ديدن تصاويرذهني، توالي انجام مراحل 1 و 2 است يعني اينكه ابتدا تصويري را با چشم بازببينيد و سپس آن را فوراً با چشم بسته ببينيد. هروقت تصويرمحو يا كمرنگ شد دوباره چشم را بازكنيد و تصويرواقعي را ببينيد و پس ازنگاه دقيق، مجدداً چشم خود را ببنديد و تصويرذهني آن را مشاهده كنيد.اين عمل خيلي زود نتيجه مي دهد وشما درساختن تصويرذهني مهارت پيدا مي‌كنيد.

خوانندگان كتاب هاي روان شناسي موفقيت، معمولاً خيلي با مشكل ديدن تصويرذهني مواجه مي شوند. وقتي به شخصي گفته مي شود كه مثلاً " خودت را دريك باغ پرازگل ببين" مي گويد: " من قادرنيستم خودم را ببينم" . به همين علت است كه خيلي ازخوانندگان اين كتاب ها نمي توانند اين تمرين مؤثر را كه پايه و اساس " تجسم خلاق" است انجام دهند. به اين افراد توصيه مي كنيم كه تصويرخود را به دقت درآينه نگاه كنند. سپس با چشم بسته خود را مجسم نمايند و به همان صورت كه درمورد اشياء شرح داديم، هروقت تصويركم رنگ يا محو شد دوباره چشمان خود را بازكنند و تصويرواقعي خودشان را ببينند.

بعد ازمدتي به راحتي مي توانند خودشان را مجسم كنند و تمرينات اين كتاب ها يا كلاس ها رابه خوبي انجام دهند.

 سؤال: درمرحله ي اول تمرين ممكن است با اين سؤال مواجه شويد كه مثلاً وقتي سيب را مي بينيم به چه چيزآن فكركنيم؟

 پاسخ: به هيچ چيز. فقط تصوير را ببينيد، فكرخود به خود ايجاد مي‌شود. رنگ، شكل، لكه هاي كوچك، اندازه،  نوع و . . .

چند روز تمرين كنيم؟

قراربود كه تلاشي ذهني به مدت يك ماه و هرروز ده دقيقه براي انسجام بخشيدن به افكارخود داشته باشيد. مي‌توانيد هرهفته ازاين ماه را به انجام يك مرحله اختصاص دهيد. هفته ي اول: مرحله ي اول، هفته ي دوم : مرحله ي دوم، هفته ي سوم: مرحله ي سوم ( فكر كردن به اسم معني) ، هفته ي چهارم: مرحله ي چهارم ( فكركردن به مفاهيم گسترده و دنباله دار) .شما مي توانيد بيشترتمرين كنيد مثلاً ده دقيقه صبح و ده دقيقه شب. اما ما معمولاً تمرينات فراوان را توصيه نمي كنيم تا شما علاقه و استمرارخود را ازدست ندهيد و زود خسته نشويد. بهتراست ازهرگونه شتاب و فشارزياد كه ناشي ازاشتياق فراوان شما در روزهاي اول است، بپرهيزيد. " استمرار" شرط اول موفقيت دراين تمرين است و " وارد شدن درهرمرحله به شرط موفق شدن در مرحله‌ي قبل" شرط دوم.