دوهفته نامه دارالصفا

رهنمودهاي قرآني، ره توشه هاي جاوداني

جليل لباسدوخت

»آن روز است كه مؤمنين از ياري خدا شادمان مي شوند، و همانا خداوند هر كه را بخواهد ياري دهد و اوست نيرومند و مهربان. اين وعدة الهي است كه هرگز وعده اش را تخلف نمي كند ولي بسياري از مردم نمي دانند«. (روم، آيات4 و5)

خداوند در جاي جاي قرآن وعده داده است كه اگر در راه من پيكار و تلاش كنيد بي گمان من شما را پيروز و رستگار خواهم كرد، اين وعده تخلّف ناپذير الهي است كه هر كه دين او را ياري كند خداوند نيز او را ياري مي كند.

آنچه از ابزار كار لازم است در درجة اول خلوص و قصد قربت مي باشد. انسان بايد براي خدا و در راه خدا قيام كند، اگر چنين قيامي داشت، خداوند او را پيروز مي گرداند.

در انقلاب اسلامي ايران، اگر اين خلوص و قصد قربت وجود نداشت و اگر واقعاً مردم براي خدا قيام نكرده بودند، هرگز انقلاب پيروز نمي شد. اين معني را امام امت قدس سرّه مكرر بيان مي كردند رمز پيروزي ما، اتكال بر خداي قهار بود كه دشمنان را با آن همه سلاح و نيرو، مقهور و مغلوب ما قرار داد و ما را بر آنان چيره ساخت و حق را نمايان كرد و باطل را، از ميان برداشت »قل جاء الحق و زهق الباطل، ان الباطل كان زهوقا« آن روز، روز موعود بود كه دعاهاي مضطرين را به اجابت برساند و چون مردم براي احقاق حق و اعلاء كلمه ا... قيام كرده بودند و خواهان نظام اسلامي بودند، خداوند آنان را ياري كرد با امدادهاي غيبي پي در پي، پيروزي را براي آنان محقق ساخت »امن يجيب المضطر اذا دعاه و يكشف السّوء«.

در تاريخ معاصر ما، اين روز استثنايي بود كه هرگز فراموش نمي شود، روز22 بهمن كه نيروهاي كفر و ظلمت با تمام قدرت مادّي در برابر نيروهاي بي سلاح و ملّت تنها به سلاح »ا... اكبر« مسلّح بودند، صف آرائي كردند و اگر به حساب هاي مادي مي خواستيم بنگريم، پيروزي محال بود ولي خداوند همين ياران دينش را، كه هيچ سلاحي جز ايمان به او نداشتند، چنان ياري كرد و بر دشمنان غلبه داد كه جهانيان حيرت به دهان گرفتند و تمام معادلات سياسي بين المللي به هم ريخت.

يك روز ديگري نيز در پيش داريم كه بيشترين شادماني و خرسندي را براي مؤمنان دارد، آن روز كه قائم آل محمد قيام كند و از دشمنان و ستمگران، به نفع مظلومان و مستضعفان انتقام بگيرد و دين خدا را در گسترة گيتي حاكم گرداند »و يكون الدين كلمه ا...« آن روز موعود است كه مؤمنين جهان به ياري رساندن خدا و به نصرت الهي، مسرور و شادمان مي‌گردند و اصلاً اندازة سرور و خوشحالي شان در قالب الفاظ نمي گنجد.

امام صادق(ع) مي فرمايند: »ياتي علي فتره من الائمه، كما انّ محمدا صلي ا... عليه و آله بعث علي فتره من الرسل. عند ذلك يفرح المؤمنون بنصر ا...« همچنان كه حضرت محمد(ص) پس از مدتي طولاني از نيامدن پيامبران در ميان مردم، مبعوث شد، حضرت مهدي(ع) نيز پس از مدتي طولاني از وجود امامان در ميان بشر، ظهور مي كند، آن روز است كه مؤمنين به نصرت الهي شادمان مي شوند.

آري! پس از سال ها كه از حكومت امامان عليهم السلام گذشته است و مردم از روش حكومتي پيشوايان شان چيزي جز مطلوب كتاب ها نمي دانند، در اين هنگام كه غيبتي طولاني بر امامام شان گذشته است و حسرت انتظار قدومش را دارند و براي آمدنش لحظه شماري مي كنند و فشار و شكنجه شديد مخالفان دين، آنان را سخت نگران و مضطرب ساخته است، ناگهان آفتاب تابان آسمان محمدي، مهدي موعود عجل ا... فرجه ظهور خواهد كرد و با ظهورش چنان كه دشمنان و كفار و ظالمان بسيار نگران و خشمگين مي شوند، مؤمنين بسيار خرسند و اميدوار مي گردند و اين وعده الهي قطعي و تخلف ناپذير است.

 به اميد فرا رسيدن آن روز زيبا و خجسته، همچنان در انتظار رويت خورشيديم.