دوهفته نامه دارالصفا

رمضان و آزمون بندگي

سعيد فرجي خويي

رمضان ماه مردم، ماه بيدار شدن و بيدار كردن ايشان، ماه برانگيختن آنهايي كه خاموش شده و نشسته اند، ماه نيرو دادن به فريادهايي كه در حال شكستن و فرو خوردن هستند.

رمضان است و روزه؛ روزه گرفتن يعني جهاد و پيكاري دروني به جهت آماده شدن براي پيكارها و جهادهاي سخت و دشوار بيروني كه رمضان كلاس آموختن است. كلاسي بزرگ در قلب پيكره اجتماع كه معلمان و پيشوايان آن همه ي انبياءالهي از آدم تا محمد(ص) و همه امامان از علي(ع) تا مهدي(عج) مي باشند.

رمضان ماه خداوند است و ماه بخشش گناهان؛ چون ماه آموزش است و آمادگي، ماه خودسازي و مهيا شدن كه عادات و دلبستگي ها، نيازها و وابستگي هاي آدمي، وي را در مصاف با پليدي ها و در ميدان و كارزار مبارزه با سيئات، ناتوان مي سازد پس بايد كوشيد تا از نيازها و هر آن چه دست و پاي آدمي را از رسيدن به خداوند كار كوتاه مي دارد، رهيد. از آن چه آدمي را به ماندن، سكون و ايستايي مي خواند، از خوردن، خوابيدن و از تن دادن و راضي شدن به همه ي پستي ها و رذالت هايي كه آدمي براي نان و نام و فرزند مرتكب مي شود كه اگر نام و نان ندارد با بندگي و تعظيم به غير پروردگار به ذلت به چنگ نياورد.

در رمضان آدمي بايد نيمه شب برخيزد وقتي دنيا تيره و تاريك است، وقتي همه در خوابند، برعكس هميشه، حالا نيمه شب بخورد. در اوج تاريكي و نيت كند يعني جهت خود را مشخص نمايد به خاطر چه هدفي و چه منظوري و سپس آماده نماز و پرستش معبود گردد. اذان گو بر بالاي مناره رود، شب و سكوت مرگبارش را بشكند و بر مرتفع ترين نقطه شهر يگانگي خدا، محكوميت خدايان بشر ساخت، آزادگي انسان و نابودي شيطان را بر همگان شهادت دهد.

رمضان سه آموزش بزرگ براي بندگان دارد:1ـ آموزش فكري بر مبناي خواندن قرآن2ـ آگاهي از مكتب، از قوانيني كه بنا نهاده شده است3ـ تكامل يافتن.

هدف بزرگتر رمضان تكامل يافتن آدمي است، همانگونه كه اسلام مي خواهد: انساني خداگونه با اخلاقي خدايي. رمضان چه پرشكوه است ماهي كه با خون سرخ علي(ع) و نزول قرآن براي نجات و رستگاري انسان عجين شده است.

ياد علي(ع) جزء دروس اصلي رمضان است. در سه شب و سه درسي كه در طول23 سال (طول مدت نزول قرآن به پيامبر)،25 سال (مدت انتظار براي خلافت علي(ع)) و5 سال (مدت خلافت علي(ع)) به انسان مي‌آموزد اينها همه در شب هاي قدر نهفته هستند كه بهترين شب هاي سال مي باشند.